Równonoc.

Dziś równonoc. 

Jutro razem ze słońcem wstanie wiosna i najbliższe pół roku będzie więcej dnia, niż nocy. Yeah. 

W dzisiejszych czasach nie przywiązujemy do takich wydarzeń wagi. Ba, w ogóle ich nie zauważamy. Nawet nie wiemy w teorii, kiedy przypadają zmiany pór roku. Jakieś przesilenia, jakieś równonoce, to u Sapkowskiego i Donatana, a nie w prawdziwym, zabieganym świecie.

Ale w czasach przed internetem, czy Chrystusem - tak czy inaczej niewyobrażalnie dawno - wiedziało się takie rzeczy. W końcu życie zależało od siewów, zbiorów i wszystko mieli obcykane. I świętowali -  to wiosenno - letnie ogniska i seks w krzakach, a to uczty na udane zbiory, a to jesienna zaduma ze zmarłymi. 

O, a na równonoc mieli taką zabawę, którą podobno dzieci lubiły - stawianie surowego jajka na czubku. Taki atrybut budzącego się na wiosnę życia. I bez oszukiwania ze zbijaniem skorupki w ugotowanym, ani nic. Po prostu, skoro jest to moment idealnej równowagi w przyrodzie, to i jajko na sztorc się utrzyma.

Ale my, współcześni i wyedukowani, wiemy, że jajka na czubku postawić się nie da. 

Prawda?